Sene öncesine dayanıyor, o zamanlar 16 yaşında bir kızdım. Yaşadığım, bana nazaran güzel olan anımı paylaşmak isterim. Bir gün babam sevinçli bir biçimde, “Ahmet geliyor bugün!” dedi. Ahmet amca babamın mehmetçik arkadaşıydı ve her bulunduğumuz şehre vardığında bizde kalırdı. Babam o ulaştığında içki masasını kurar, sabaha kadar içerler, askerlik hatıralarını anlatırlardı… Yine akşam süresince duvara vurma seslerinin nedeni bu muydu yoksa? Duvarın önünde iskemle vardı. Hemen çektim onu. Eğilip baktım. Krem boyalı duvarın üzerinde vantuzun belli belgisiz yapışma izleri vardı. Yerden 30 santimetre kadar yukardaydı izler. Annem buraya yapıştırmıştı siki ve o şekilde kendini becermişti. Aman Yarabbim, düşüncesi bile korkulu bir şeydi bu. Sik ki, kendimi tutamayıp güldüm ve “Neden sevinmeyim, sevindim tabi! Ama şaşırdım, siz asla gelmezdiniz de bizimle tatile, o yüzden!” diye geveledim. Ulaş, “Babamın ısrarlarına çok daha önce boyun eğmeliydik!” diye mırıldandı. Ben ne demek istediğini sormak için dönüyordum ki, Burak, “Abiye hoşgeldin öpücüğü yok mu?” diyerek beni bağrına bastı ve dudaklarımdan